ALAMBUHAY NI JOSE CORAZON DE JESUS ALYAS HUSENG BATUTE Si JOSE CORAZON DE JESUS ay ipinanganak sa Sta Cruz noong taong 1896. Ang kaniyang ama ay si Dr. Vicente de Jesus at ang kanyang ina ay si Susana Pangilinan. Siya ay nakatapos ng Batsilyer sa Batas nguni't hindi siya kumuha ng eksaminasyon.Siya ay naging sikat sa pakikipagpalitan ng tula o balagtasan kay Florentino Collantes . Ang una nilang paghaharap ay sa Instituto de Mujeres kung saan sila ay nagtagisan tungkol sa Paru-paro's Bubuyog.Siya ay tinaguriang HARI NG BALAGTASAN.
Jose dela Cruz (huseng sisiw) Si Jose dela Cruz o Huseng Sisiw ang binigyan ng karangalang Hari ng mga Makata sa katagalugan. Isinilang siya sa Tundo, Maynila noong Disyembre 20, 1746. Hindi siya nakapag-aral ngunit sa sariling pagsisikap ay natuto ng Katon at Cartilla, Doctrina Cristiana, Pilosopiya at Teolohiya. Kinilala siya sa kahusayang sumulat ng mga tula kaya marami ang nagpaturo sa kanya ng pagtutugma ng mga salita. Ikinapit sa kanya ang taguring Huseng Sisiw dahil kung may nagpapagawa sa kanya ng patulang liham ng pag-ibig, ang hinihingi niyang kabayaran ay sisiw. Siya ang guro ni Balagtas sa pagtula. Isa ang kanyang pangalan sa tatlong pangalang kakabit ng Korido sa kasaysayan ng Panitikan. Ang dalawa niyang mga kasama ay sina Francisco Balagtas at Ananias Zorilla. Mula sa kanyang panulat ang mga koridong Clarito, Adela at Florante, Flora at Clavela, Doce Pares de Francia, Rodrigo de Villas, at ang popular na Historia Famoso de Bernardo Carpio.
Isa si Jose Corazon de Jesus o Huseng Batute na maipagmamalaki nating mga Filipino sa larangan ng Panitikan. Nakaukit na sa dahon ng kasaysayan ang kanyang pangalan at hindi napaparam sa paglipas ng panahon. sinilang siya noong Nobyembre 22, 1894 sa Sta. Cruz, Manila. Anak siya nina Dr. Vicente de Jesus at Susana Pangilinan at pangalawa sa tatlong magkakapatid. Siya ay kinilala bilang isang mahusay na makata, mang-aawit at artista noong kanyang kapanahunan. Wala diumanong dalaga noon na hindi malalaglag ang puso kapag siya ang tumutula o umaawit sa entablado dahil na rin sa kisig at ganda ng kanyang tinig. Subalit ang kanyang pag-ibig ay inilaan niya kay Asuncion Lacdan, ang kanyang naging asawa. Bagama’t nagtapos si Jose Corazon dela Cruz ng abogasya, hindi siya kumuha ng pagsusulit sa bar. Mas pinili pa niya ang maging isang manunulat. May kolum siya ng mga tula sa Taliba noong 1920, ang Buhay-Maynila at dito niya ginamit ang sagisag na Huseng Batute. Nagkaroon din siya ng sariling kolum sa Liwayway, ang Mga Butlig ng Panahon. Nag-ambag siya ng mga tula sa Ang Mithi, Bagong Lipang Kalabaw at Sampagita. Hindi na mabilang ang kanyang tula sa dami. Likas na kay Huseng Batute ang pagka-romantiko kaya’t umaapaw sa dami ang mga tula ng pag-ibig na kanyang naisulat. Pinasikat niya ang tulang Ang Pamana, Ang Pagbabalik, at marami pang iba. Si Corazon ay nakapag-aral din ng musika sa Unibersidad ng Pilipinas kung kaya’t maalam din siya pagdating sa musika. Bilang isang lirisista at mang-aawit, paborito siyang mahilingang gumawa ng titik para sa mga kilalang kompositor noon. Siyempre, kabilang na dito ang imortal na awiting Bayan Ko na naging makahulugan noong EDSA 1. Nakapagsulat din si Corazon ng mga tulang may temang politikal. Isa siya sa mga nangungunang kritiko ng mga pulitikong sa palagay niya’y gumagawa ng kabalbalan. Ngunit alam ba ninyo na minsan ay nagnasa din siyang maging pulitiko? Ito ay nang kumandidato siya bilang presidente (tawag sa mayor noon) sa Sta. Maria, Bulacan noong 1928 sa ilalim ng Bagong Bayan (partidong lokal ng koalisyong Nacionalista-Democrata) subalit siya ay nabigo. Muli siyang sumubok tumakbo noong 1931 pero wala ding nangyari dahil sa maimpluwensya ang kanyang kalaban.
Nakapagsulat din si Corazon ng iskrip sa pelikula at siya rin ang gumanap dito, ang Sa Pinto ng Langit. Isinulat niya rin at nilabasan ang Oriental Blood kung saan ay nakatambal niya ang reyna ng kundiman na si Atang dela Rama.
Sadyang prolipiko at may dedikasyon si Corazon sa kanyang propesyon. Kaya nga lang ay nasobrahan. Mahilig kasi siyang magpalipas ng gutom, hindi siya agad kumakain bago o matapos ang pagtatanghal, kung kaya’t naagkaroon siya ng ulser. Pinayuhan siya ng doktor na ipatistis ang ulser subalit tumanggi ito. Isang araw ay nanigas na parang tabla ang kanyang tiyan at siya ay agad na namatay. Ito ay noong Mayo 26, 1932. Sa gulang na 37 ay binawian ng buhay ang dakilang makata.
Maiksi lang ang kanyang naging buhay, tulad ng isang tula. Pero naging makabuluhan ito at nag-iwan ang isang Huseng Batute ng mga akdang lubhang napakaganda at kapupulutan ng aral.
Si José Corazón de Jesús na kilala ring huseng batute ay ipinanganak noong Nobyembre 22 hanggang 1896-Mayo 26, 1932, ay isang makatang Pilipino na sumulat ng mga tula sa Tagalog upang ipahayag ang pagnanasa ng mga Pilipino na maging malaya noong panahon ng pananakop ng Estados Unidos sa Pilipinas (1898-1946). Noong Marso 28, 1924, si De Jesus ay isa sa mga pangunahing manunulat sa Tagalog na nagpulong sa Instituto de Mujeres sa Tondo, Manila upang pagusapan ang pagdiriwang ng kaarawan ng makatang Tagalog na si Francisco Balagtas sa Abril 2. Ang pulong ay tinawag at pinamunuan ng manunulat na Rosa Sevilla. Napagpasyahan ng mga manunulat na magpalabas ng tradisyonal na duplo, o isinadulang debate sa tula na uso noong araw ngunit nalalaos na noong mga 1920. Pinalitan nila ang porma ng duplo at binansagan itong balagtasan para kay Balagtas. May tatlong pares ng mga makata na sumali sa unang balagtasan na ginanap noong Abril 6, 1924 sa Instituto de Mujeres, na itinatag ni Sevilla. Naging matagumpay ang balagtasan at nakagiliwan ng mga manonood ang pares nina De Jesus at Florentino Collantes. Sumikat ng lubusan ang balagtasan at ito ay naging karaniwang palabas sa mga pinakamalaki at pinakamahal na teatro sa Maynila hanggang noong dekada ng 1950. Pinagtapat sina De Jesus at Collantes at ginawa silang magkaribal at nagtakda ng isang tagisan ng galin noong Oktubre 18, 1925 sa Olympic Stadium. Si De Jesus ang nanalo ng tagisan na iyon at binansagan siyang Hari ng Balagtasan. Hinawakan niya ang titulo hanggang mamatay siya noong 1932.
osé Corazón de Jesús (Nobyembre 22, 1896-Mayo 26, 1932), kilala rin bilang Huseng Batute, ay isang makatang Pilipino na sumulat ng mga tula sa Tagalog upang ipahayag ang pagnanasa ng mga Pilipino na maging malaya noong panahon ng pananakop ng Estados Unidos sa Pilipinas (1898-1946).
Si Jose Corazon de Jesus o Huseng Batute na maipagmamalaki nating mga Filipino sa larangan ng Panitikan.at Si Jose dela Cruz, Famous poet at writer sya during the Spanish Regime.
José Corazón de Jesús (Nobyembre 22, 1896-Mayo 26, 1932), kilala rin bilang Huseng Batute, ay isang makatang Pilipino na sumulat ng mga tula sa Tagalog upang ipahayag ang pagnanasa ng mga Pilipino na maging malaya noong panahon ng pananakop ng Estados Unidos sa Pilipinas (1898-1946). May mga 4,000 tula siyang naisulat sa kanyang kolum na Buhay Cavite.
Sumulat din siya ng mga 800 kolum na pinamagatang Ang Lagot na Bagting. Paborito niyang pangalang-pluma ang Huseng Batute ngunit sumulat din siya sa ilalim ng mga pangalang Pusong Hapis, Paruparu, Pepito Matimtiman, Mahirap Dahong Kusa, Paruparong Alitaptap, Amado Viterbi, Elyas, Anastacio Salagubang at Tubig Lily'
Noong Marso 28, 1924, si De Jesus ay isa sa mga pangunahing manunulat sa Tagalog na nagpulong sa Instituto de Mujeres sa Tondo, Manila upang pagusapan ang pagdiriwang ng kaarawan ng makatang Tagalog na si Francisco Balagtas sa Abril 2. Ang pulong ay tinawag at pinamunuan ng manunulat na Rosa Sevilla. Napagpasyahan ng mga manunulat na magpalabas ng tradisyonal na duplo, o isinadulang debate sa tula na uso noong araw ngunit nalalaos na noong mga 1920. Pinalitan nila ang porma ng duplo at binansagan itong balagtasan para kay Balagtas. May tatlong pares ng mga makata na sumali sa unang balagtasan na ginanap noong Abril 6, 1924 sa Instituto de Mujeres, na itinatag ni Sevilla. Naging matagumpay ang balagtasan at nakagiliwan ng mga manonood ang pares nina De Jesus at Florentino Collantes.
Sumikat ng lubusan ang balagtasan at ito ay naging karaniwang palabas sa mga pinakamalaki at pinakamahal na teatro sa Maynila hanggang noong dekada ng 1950. Pinagtapat sina De Jesus at Collantes at ginawa silang magkaribal at nagtakda ng isang tagisan ng galing noong Oktubre 18, 1925 sa Olympic Stadium. Si De Jesus ang nanalo ng tagisan na iyon at binansagan siyang Hari ng Balagtasan. Hinawakan niya ang titulo hanggang mamatay siya noong 1932.
Si De Jesus ang sumulat ng Bayan Ko na linatagan ng himig ng musikerong si Constancio de Guzman na naging awit ng mga Pilipino na tumutol sa batas militar na pinairal ng Pangulong Ferdinand Marcos mula noong 1972 hanggang 1980.
Si Jose Corazon de Jesus ay isinilang sa [[Sta. Cruz , Manila] noong Nobyembre 22, 1896 na anak nina Vicente de Jesus, ang unang direktor ng kagawaran ng kalusugan ng pamahalaang Amerikano sa Pilipinas, at Susana Cruz ng Pampanga. Bininyagan siyang Jose Cecilio de Jesus ngunit pinalitan niya ang celio ng Corazon (puso sa Español) dahil iyon daw ang tumutugma sa kanyang katauhan.
Lumaki si De Jesus sa bayan ng kanyang ama, sa Santa Maria, Bulacan. Nag-aral siya sa nasirang Liceo de Manila kung saan siya nagtapos noong 1915. Ang una niyang tula na nailimbag ay ang Pangungulila na lumabas noong 1913 sa nasirang Ang Mithi noong siya ay 17 taong gulang. Sino nga ba ang asawa niya?
Noong 1918, nakuha niya ang kanyang batsilyer ng batas mula sa nasirang Academia de Vera ngunit hindi niya pinagpatuloy ang kanyang pagiging abogado dahil abala na siya sa pagsulat ng isang kolum ng mga tula sa pahayagang Tagalog na Tuliba. Ang kolum ay tinawag na Buhay Cavite na isinulat niya sa pangalang-pluma na Huseng Batute. Sa pamamagitan ng kanyang kolum, pinuna ni De Jesus ang lipunan sa ilalim ng mga mananakop na Amerikano at pinalaganap niya ang mithiin ng kasarinlan ng Pilipinas na noo'y isang commonwealth sa ilalim ng pamahalaang Estados Unidas.
May mga 4,000 tula siyang naisulat sa kanyang kolum na Buhay Cavite. Sumulat din siya ng mga 800 kolum na pinamagatang Ang Lagot na Bagting. Paborito niyang pangalang-pluma ang Huseng Batute ngunit sumulat din siya sa ilalim ng mga pangalang Pusong Hapis, Paruparu, Pepito Matimtiman, Mahirap Dahong Kusa, Paruparong Alitaptap, Amado Viterbi, Elyas, Anastacio Salagubang at Tubig Lily
Si Jose dela Cruz o Huseng Sisiw ang binigyan ng karangalang Hari ng mga Makata sa katagalugan. Isinilang siya sa Tundo, Maynila noong Disyembre 20, 1746. Hindi siya nakapag-aral ngunit sa sariling pagsisikap ay natuto ng Katon at Cartilla, Doctrina Cristiana, Pilosopiya at Teolohiya.
Kinilala siya sa kahusayang sumulat ng mga tula kaya marami ang nagpaturo sa kanya ng pagtutugma ng mga salita. Ikinapit sa kanya ang taguring Huseng Sisiw dahil kung may nagpapagawa sa kanya ng patulang liham ng pag-ibig, ang hinihingi niyang kabayaran ay sisiw. Siya ang guro ni Balagtas sa pagtula.
Isa ang kanyang pangalan sa tatlong pangalang kakabit ng Korido sa kasaysayan ng Panitikan. Ang dalawa niyang mga kasama ay sina Francisco Balagtas at Ananias Zorilla.
Mula sa kanyang panulat ang mga koridong Clarito, Adela at Florante, Flora at Clavela, Doce Pares de Francia, Rodrigo de Villas, at ang popular na Historia Famoso de Bernardo Carpio.
HUNYO disi-nwebe taong 2012... :D ALlez-vous ? IV-mundo
Isa si Jose Corazon de Jesus o Huseng Batute na maipagmamalaki nating mga Filipino sa larangan ng Panitikan. Nakaukit na sa dahon ng kasaysayan ang kanyang pangalan at hindi napaparam sa paglipas ng panahon. sinilang siya noong Nobyembre 22, 1894 sa Sta. Cruz, Manila. Anak siya nina Dr. Vicente de Jesus at Susana Pangilinan at pangalawa sa tatlong magkakapatid. Siya ay kinilala bilang isang mahusay na makata, mang-aawit at artista noong kanyang kapanahunan. Wala diumanong dalaga noon na hindi malalaglag ang puso kapag siya ang tumutula o umaawit sa entablado dahil na rin sa kisig at ganda ng kanyang tinig. Subalit ang kanyang pag-ibig ay inilaan niya kay Asuncion Lacdan, ang kanyang naging asawa. Bagama’t nagtapos si Jose Corazon dela Cruz ng abogasya, hindi siya kumuha ng pagsusulit sa bar. Mas pinili pa niya ang maging isang manunulat. May kolum siya ng mga tula sa Taliba noong 1920, ang Buhay-Maynila at dito niya ginamit ang sagisag na Huseng Batute. Nagkaroon din siya ng sariling kolum sa Liwayway, ang Mga Butlig ng Panahon. Nag-ambag siya ng mga tula sa Ang Mithi, Bagong Lipang Kalabaw at Sampagita. Hindi na mabilang ang kanyang tula sa dami. Likas na kay Huseng Batute ang pagka-romantiko kaya’t umaapaw sa dami ang mga tula ng pag-ibig na kanyang naisulat. Pinasikat niya ang tulang Ang Pamana, Ang Pagbabalik, at marami pang iba. Si Corazon ay nakapag-aral din ng musika sa Unibersidad ng Pilipinas kung kaya’t maalam din siya pagdating sa musika. Bilang isang lirisista at mang-aawit, paborito siyang mahilingang gumawa ng titik para sa mga kilalang kompositor noon. Siyempre, kabilang na dito ang imortal na awiting Bayan Ko na naging makahulugan noong EDSA 1. Nakapagsulat din si Corazon ng mga tulang may temang politikal. Isa siya sa mga nangungunang kritiko ng mga pulitikong sa palagay niya’y gumagawa ng kabalbalan. Ngunit alam ba ninyo na minsan ay nagnasa din siyang maging pulitiko? Ito ay nang kumandidato siya bilang presidente (tawag sa mayor noon) sa Sta. Maria, Bulacan noong 1928 sa ilalim ng Bagong Bayan (partidong lokal ng koalisyong Nacionalista-Democrata) subalit siya ay nabigo. Muli siyang sumubok tumakbo noong 1931 pero wala ding nangyari dahil sa maimpluwensya ang kanyang kalaban.
Nakapagsulat din si Corazon ng iskrip sa pelikula at siya rin ang gumanap dito, ang Sa Pinto ng Langit. Isinulat niya rin at nilabasan ang Oriental Blood kung saan ay nakatambal niya ang reyna ng kundiman na si Atang dela Rama.
Sadyang prolipiko at may dedikasyon si Corazon sa kanyang propesyon. Kaya nga lang ay nasobrahan. Mahilig kasi siyang magpalipas ng gutom, hindi siya agad kumakain bago o matapos ang pagtatanghal, kung kaya’t naagkaroon siya ng ulser. Pinayuhan siya ng doktor na ipatistis ang ulser subalit tumanggi ito. Isang araw ay nanigas na parang tabla ang kanyang tiyan at siya ay agad na namatay. Ito ay noong Mayo 26, 1932. Sa gulang na 37 ay binawian ng buhay ang dakilang makata.
Maiksi lang ang kanyang naging buhay, tulad ng isang tula. Pero naging makabuluhan ito at nag-iwan ang isang Huseng Batute ng mga akdang lubhang napakaganda at kapupulutan ng aral.
Si Jose Corazon de Jesus ay isinilang sa [[Sta. Cruz , Manila] noong Nobyembre 22, 1896 na anak nina Vicente de Jesus, ang unang direktor ng kagawaran ng kalusugan ng pamahalaang Amerikano sa Pilipinas, at Susana Cruz ng Pampanga. Bininyagan siyang Jose Cecilio de Jesus ngunit pinalitan niya ang celio ng Corazon (puso sa Español) dahil iyon daw ang tumutugma sa kanyang katauhan. Lumaki si De Jesus sa bayan ng kanyang ama, sa Santa Maria, Bulacan. Nag-aral siya sa nasirang Liceo de Manila kung saan siya nagtapos noong 1915. Ang una niyang tula na nailimbag ay ang Pangungulila na lumabas noong 1913 sa nasirang Ang Mithi noong siya ay 17 taong gulang. Sino nga ba ang asawa niya? Noong 1918, nakuha niya ang kanyang batsilyer ng batas mula sa nasirang Academia de Vera ngunit hindi niya pinagpatuloy ang kanyang pagiging abogado dahil abala na siya sa pagsulat ng isang kolum ng mga tula sa pahayagang Tagalog na Tuliba. Ang kolum ay tinawag na Buhay Cavite na isinulat niya sa pangalang-pluma na Huseng Batute. Sa pamamagitan ng kanyang kolum, pinuna ni De Jesus ang lipunan sa ilalim ng mga mananakop na Amerikano at pinalaganap niya ang mithiin ng kasarinlan ng Pilipinas na noo'y isang commonwealth sa ilalim ng pamahalaang Estados Unidas. May mga 4,000 tula siyang naisulat sa kanyang kolum na Buhay Cavite. Sumulat din siya ng mga 800 kolum na pinamagatang Ang Lagot na Bagting. Paborito niyang pangalang-pluma ang Huseng Batute ngunit sumulat din siya sa ilalim ng mga pangalang Pusong Hapis, Paruparu, Pepito Matimtiman, Mahirap Dahong Kusa, Paruparong Alitaptap, Amado Viterbi, Elyas, Anastacio Salagubang at Tubig Lily' [baguhin]Hari ng balagtasan
Noong Marso 28, 1924, si De Jesus ay isa sa mga pangunahing manunulat sa Tagalog na nagpulong sa Instituto de Mujeres sa Tondo, Manila upang pagusapan ang pagdiriwang ng kaarawan ng makatang Tagalog na si Francisco Balagtas sa Abril 2. Ang pulong ay tinawag at pinamunuan ng manunulat na Rosa Sevilla. Napagpasyahan ng mga manunulat na magpalabas ng tradisyonal na duplo, o isinadulang debate sa tula na uso noong araw ngunit nalalaos na noong mga 1920. Pinalitan nila ang porma ng duplo at binansagan itong balagtasan para kay Balagtas. May tatlong pares ng mga makata na sumali sa unang balagtasan na ginanap noong Abril 6, 1924 sa Instituto de Mujeres, na itinatag ni Sevilla. Naging matagumpay ang balagtasan at nakagiliwan ng mga manonood ang pares nina De Jesus at Florentino Collantes. Sumikat ng lubusan ang balagtasan at ito ay naging karaniwang palabas sa mga pinakamalaki at pinakamahal na teatro sa Maynila hanggang noong dekada ng 1950. Pinagtapat sina De Jesus at Collantes at ginawa silang magkaribal at nagtakda ng isang tagisan ng galing noong Oktubre 18, 1925 sa Olympic Stadium. Si De Jesus ang nanalo ng tagisan na iyon at binansagan siyang Hari ng Balagtasan. Hinawakan niya ang titulo hanggang mamatay siya noong 1932.
Si Jose dela Cruz o Huseng Sisiw ang binigyan ng karangalang Hari ng mga Makata sa katagalugan. Isinilang siya sa Tundo, Maynila noong Disyembre 20, 1746. Hindi siya nakapag-aral ngunit sa sariling pagsisikap ay natuto ng Katon at Cartilla, Doctrina Cristiana, Pilosopiya at Teolohiya. Kinilala siya sa kahusayang sumulat ng mga tula kaya marami ang nagpaturo sa kanya ng pagtutugma ng mga salita. Ikinapit sa kanya ang taguring Huseng Sisiw dahil kung may nagpapagawa sa kanya ng patulang liham ng pag-ibig, ang hinihingi niyang kabayaran ay sisiw. Siya ang guro ni Balagtas sa pagtula. Isa ang kanyang pangalan sa tatlong pangalang kakabit ng Korido sa kasaysayan ng Panitikan. Ang dalawa niyang mga kasama ay sina Francisco Balagtas at Ananias Zorilla.
Si Jose Corazon de Jesus ay isinilang sa [[Sta. Cruz , Manila] noong Nobyembre 22, 1896 na anak nina Vicente de Jesus, ang unang direktor ng kagawaran ng kalusugan ng pamahalaang Amerikano sa Pilipinas, at Susana Cruz ng Pampanga. Bininyagan siyang Jose Cecilio de Jesus ngunit pinalitan niya ang celio ng Corazon (puso sa Español) dahil iyon daw ang tumutugma sa kanyang katauhan. Lumaki si De Jesus sa bayan ng kanyang ama, sa Santa Maria, Bulacan. Nag-aral siya sa nasirang Liceo de Manila kung saan siya nagtapos noong 1915. Ang una niyang tula na nailimbag ay ang Pangungulila na lumabas noong 1913 sa nasirang Ang Mithi noong siya ay 17 taong gulang. Sino nga ba ang asawa niya? Noong 1918, nakuha niya ang kanyang batsilyer ng batas mula sa nasirang Academia de Vera ngunit hindi niya pinagpatuloy ang kanyang pagiging abogado dahil abala na siya sa pagsulat ng isang kolum ng mga tula sa pahayagang Tagalog na Tuliba. Ang kolum ay tinawag na Buhay Cavite na isinulat niya sa pangalang-pluma na Huseng Batute. Sa pamamagitan ng kanyang kolum, pinuna ni De Jesus ang lipunan sa ilalim ng mga mananakop na Amerikano at pinalaganap niya ang mithiin ng kasarinlan ng Pilipinas na noo'y isang commonwealth sa ilalim ng pamahalaang Estados Unidas. May mga 4,000 tula siyang naisulat sa kanyang kolum na Buhay Cavite. Sumulat din siya ng mga 800 kolum na pinamagatang Ang Lagot na Bagting. Paborito niyang pangalang-pluma ang Huseng Batute ngunit sumulat din siya sa ilalim ng mga pangalang Pusong Hapis, Paruparu, Pepito Matimtiman, Mahirap Dahong Kusa, Paruparong Alitaptap, Amado Viterbi, Elyas, Anastacio Salagubang at Tubig Lily'
Isa si Jose Corazon de Jesus o Huseng Batute na maipagmamalaki nating mga Filipino sa larangan ng Panitikan. Nakaukit na sa dahon ng kasaysayan ang kanyang pangalan at hindi napaparam sa paglipas ng panahon.
Isinilang siya noong Nobyembre 22, 1894 sa Sta. Cruz, Manila. Anak siya nina Dr. Vicente de Jesus at Susana Pangilinan at pangalawa sa tatlong magkakapatid. Siya ay kinilala bilang isang mahusay na makata, mang-aawit at artista noong kanyang kapanahunan. Wala diumanong dalaga noon na hindi malalaglag ang puso kapag siya ang timutula o umaawit sa entablado dahil na rin sa kisig at ganda ng kanyang tinig. Subalit ang kanyang pag-ibig ay inilaan niya kay Asuncion Lacdan, ang kanyang naging asawa.
Bagama’t nagtapos si Jose Corazon dela Cruz ng abogasya, hindi siya kumuha ng pagsusulit sa bar. Mas pinili pa niya ang maging isang manunulat. May kolum siya ng mga tula sa Taliba noong 1920, ang Buhay-Maynila at dito niya ginamit ang sagisag na Huseng Batute. Nagkaroon din siya ng sariling kolum sa Liwayway, ang Mga Butlig ng Panahon. Nag-ambag siya ng mga tula sa Ang Mithi, Bagong Lipang Kalabaw at Sampagita. Hindi na mabilang ang kanyang tula sa dami. Likas na kay Huseng Batute ang pagka-romantiko kaya’t umaapaw sa dami ang mga tula ng pag-ibig na kanyang naisulat. Pinasikat niya ang tulang Ang Pamana, Ang Pagbabalik, at marami pang iba.
Si Corazon ay nakapag-aral din ng musika sa Unibersidad ng Pilipinas kung kaya’t maalam din siya pagdating sa musika. Bilang isang lirisista at mang-aawit, paborito siyang mahilingang gumawa ng titik para sa mga kilalang kompositor noon. Siyempre, kabilang na dito ang imortal na awiting Bayan Ko na naging makahulugan noong EDSA 1.
Nakapagsulat din si Corazon ng mga tulang may temang politikal. Isa siya sa mga nangungunang kritiko ng mga pulitikong sa palagay niya’y gumagawa ng kabalbalan. Ngunit alam ba ninyo na minsan ay nagnasa din siyang maging pulitiko? Ito ay nang kumandidato siya bilang presidente (tawag sa mayor noon) sa Sta. Maria, Bulacan noong 1928 sa ilalim ng Bagong Bayan (partidong lokal ng koalisyong Nacionalista-Democrata) subalit siya ay nabigo. Muli siyang sumubok tumakbo noong 1931 pero wala ding nangyari dahil sa maimpluwensya ang kanyang kalaban.
Nakapagsulat din si Corazon ng iskrip sa pelikula at siya rin ang gumanap dito, ang Sa Pinto ng Langit. Isinulat niya rin at nilabasan ang Oriental Blood kung saan ay nakatambal niya ang reyna ng kundiman na si Atang dela Rama.
Sadyang prolipiko at may dedikasyon si Corazon sa kanyang propesyon. Kaya nga lang ay nasobrahan. Mahilig kasi siyang magpalipas ng gutom, hindi siya agad kumakain bago o matapos ang pagtatanghal, kung kaya’t naagkaroon siya ng ulser. Pinayuhan siya ng doktor na ipatistis ang ulser subalit tumanggi ito. Isang araw ay nanigas na parang tabla ang kanyang tiyan at siya ay agad na namatay. Ito ay noong Mayo 26, 1932. Sa gulang na 37 ay binawian ng buhay ang dakilang makata.
Maiksi lang ang kanyang naging buhay, tulad ng isang tula. Pero naging makabuluhan ito at nag-iwan ang isang Huseng Batute ng mga akdang lubhang napakaganda at kapupulutan ng aral.
Si Jose Corazon de Jesus ay isinilang sa [[Sta. Cruz , Manila] noong Nobyembre 22, 1896 na anak nina Vicente de Jesus, ang unang direktor ng kagawaran ng kalusugan ng pamahalaang Amerikano sa Pilipinas, at Susana Cruz ng Pampanga. Bininyagan siyang Jose Cecilio de Jesus ngunit pinalitan niya ang celio ng Corazon (puso sa Español) dahil iyon daw ang tumutugma sa kanyang katauhan. Lumaki si De Jesus sa bayan ng kanyang ama, sa Santa Maria, Bulacan. Nag-aral siya sa nasirang Liceo de Manila kung saan siya nagtapos noong 1915. Ang una niyang tula na nailimbag ay ang Pangungulila na lumabas noong 1913 sa nasirang Ang Mithi noong siya ay 17 taong gulang. Sino nga ba ang asawa niya? Noong 1918, nakuha niya ang kanyang batsilyer ng batas mula sa nasirang Academia de Vera ngunit hindi niya pinagpatuloy ang kanyang pagiging abogado dahil abala na siya sa pagsulat ng isang kolum ng mga tula sa pahayagang Tagalog na Tuliba. Ang kolum ay tinawag na Buhay Cavite na isinulat niya sa pangalang-pluma na Huseng Batute. Sa pamamagitan ng kanyang kolum, pinuna ni De Jesus ang lipunan sa ilalim ng mga mananakop na Amerikano at pinalaganap niya ang mithiin ng kasarinlan ng Pilipinas na noo'y isang commonwealth sa ilalim ng pamahalaang Estados Unidas. May mga 4,000 tula siyang naisulat sa kanyang kolum na Buhay Cavite. Sumulat din siya ng mga 800 kolum na pinamagatang Ang Lagot na Bagting. Paborito niyang pangalang-pluma ang Huseng Batute ngunit sumulat din siya sa ilalim ng mga pangalang Pusong Hapis, Paruparu, Pepito Matimtiman, Mahirap Dahong Kusa, Paruparong Alitaptap, Amado Viterbi, Elyas, Anastacio Salagubang at Tubig Lily'
Si Jose Corazon de Jesus ay isinilang sa [[Sta. Cruz , Manila] noong Nobyembre 22, 1896 na anak nina Vicente de Jesus, ang unang direktor ng kagawaran ng kalusugan ng pamahalaang Amerikano sa Pilipinas, at Susana Cruz ng Pampanga. Bininyagan siyang Jose Cecilio de Jesus ngunit pinalitan niya ang celio ng Corazon (puso sa Español) dahil iyon daw ang tumutugma sa kanyang katauhan. Lumaki si De Jesus sa bayan ng kanyang ama, sa Santa Maria, Bulacan. Nag-aral siya sa nasirang Liceo de Manila kung saan siya nagtapos noong 1915. Ang una niyang tula na nailimbag ay ang Pangungulila na lumabas noong 1913 sa nasirang Ang Mithi noong siya ay 17 taong gulang. Sino nga ba ang asawa niya? Noong 1918, nakuha niya ang kanyang batsilyer ng batas mula sa nasirang Academia de Vera ngunit hindi niya pinagpatuloy ang kanyang pagiging abogado dahil abala na siya sa pagsulat ng isang kolum ng mga tula sa pahayagang Tagalog na Tuliba. Ang kolum ay tinawag na Buhay Cavite na isinulat niya sa pangalang-pluma na Huseng Batute. Sa pamamagitan ng kanyang kolum, pinuna ni De Jesus ang lipunan sa ilalim ng mga mananakop na Amerikano at pinalaganap niya ang mithiin ng kasarinlan ng Pilipinas na noo'y isang commonwealth sa ilalim ng pamahalaang Estados Unidas. May mga 4,000 tula siyang naisulat sa kanyang kolum na Buhay Cavite. Sumulat din siya ng mga 800 kolum na pinamagatang Ang Lagot na Bagting. Paborito niyang pangalang-pluma ang Huseng Batute ngunit sumulat din siya sa ilalim ng mga pangalang Pusong Hapis, Paruparu, Pepito Matimtiman, Mahirap Dahong Kusa, Paruparong Alitaptap, Amado Viterbi, Elyas, Anastacio Salagubang at Tubig Lily'
Si Jose Corazon de Jesus ay isinilang sa [[Sta. Cruz , Manila] noong Nobyembre 22, 1896 na anak nina Vicente de Jesus, ang unang direktor ng kagawaran ng kalusugan ng pamahalaang Amerikano sa Pilipinas, at Susana Cruz ng Pampanga. Bininyagan siyang Jose Cecilio de Jesus ngunit pinalitan niya ang celio ng Corazon (puso sa Español) dahil iyon daw ang tumutugma sa kanyang katauhan. Lumaki si De Jesus sa bayan ng kanyang ama, sa Santa Maria, Bulacan. Nag-aral siya sa nasirang Liceo de Manila kung saan siya nagtapos noong 1915. Ang una niyang tula na nailimbag ay ang Pangungulila na lumabas noong 1913 sa nasirang Ang Mithi noong siya ay 17 taong gulang. Sino nga ba ang asawa niya? Noong 1918, nakuha niya ang kanyang batsilyer ng batas mula sa nasirang Academia de Vera ngunit hindi niya pinagpatuloy ang kanyang pagiging abogado dahil abala na siya sa pagsulat ng isang kolum ng mga tula sa pahayagang Tagalog na Tuliba. Ang kolum ay tinawag na Buhay Cavite na isinulat niya sa pangalang-pluma na Huseng Batute. Sa pamamagitan ng kanyang kolum, pinuna ni De Jesus ang lipunan sa ilalim ng mga mananakop na Amerikano at pinalaganap niya ang mithiin ng kasarinlan ng Pilipinas na noo'y isang commonwealth sa ilalim ng pamahalaang Estados Unidas. May mga 4,000 tula siyang naisulat sa kanyang kolum na Buhay Cavite. Sumulat din siya ng mga 800 kolum na pinamagatang Ang Lagot na Bagting. Paborito niyang pangalang-pluma ang Huseng Batute ngunit sumulat din siya sa ilalim ng mga pangalang Pusong Hapis, Paruparu, Pepito Matimtiman, Mahirap Dahong Kusa, Paruparong Alitaptap, Amado Viterbi, Elyas, Anastacio Salagubang at Tubig Lily' [baguhin]
Si JOSE CORAZON DE JESUS ay ipinanganak sa Sta Cruz noong taong 1896. Ang kaniyang ama ay si Dr. Vicente de Jesus at ang kanyang ina ay si Susana Pangilinan. Siya ay nakatapos ng Batsilyer sa Batas nguni't hindi siya kumuha ng eksaminasyon.
Ang unang tulang ginawa niya ay Pangungulila noong siya ay 17 taong gulang pa lamang. Noong taong 1920, siya ay nagulat sa Taliba sa kolum niyang BUHAY MAYNILA.
Siya ay naging sikat sa pakikipagpalitan ng tula o balagtasan kay Florentino Collantes . Ang una nilang paghaharap ay sa Instituto de Mujeres kung saan sila ay nagtagisan tungkol sa Paru-paro's Bubuyog.
Siya ay tinaguriang Hari ng Balagtasan.
Nakapagsulat siya ng mahigit na apat na libong tula sa kaniyang kolum na Buhay Maynila/
Ang Lagot na Bagting ay naglalaman ng walong daang tula.
Samantalng ang kaniyang mga tulang Ang Puso Ko, Ang Pamana, Ang Panday, Ang Manok Kong Bulik, Ang Pagbabalik, and Sa Halamanan ng Dios ay madalas basahin sa mga unibersidad at kolehiyo. Ang mga ito ay naging Tulang Padula dahil sa kasidhian ng damdaming nilalaman.
Si Jose Corazon de Jesus ay namatay noong Mayo 26, 1932 sa edad na 36 dahil sa ulcer. Siya ay inilibing sa ilalim ng puno kagaya ng habilin niya sa tulang Isang Punongkahoy at ang ANG AKASYA
Si JOSE CORAZON DE JESUS ay ipinanganak sa Sta Cruz noong taong 1896. Ang kaniyang ama ay si Dr. Vicente de Jesus at ang kanyang ina ay si Susana Pangilinan. Siya ay nakatapos ng Batsilyer sa Batas nguni't hindi siya kumuha ng eksaminasyon.
Ang unang tulang ginawa niya ay Pangungulila noong siya ay 17 taong gulang pa lamang. Noong taong 1920, siya ay nagulat sa Taliba sa kolum niyang BUHAY MAYNILA.
Siya ay naging sikat sa pakikipagpalitan ng tula o balagtasan kay Florentino Collantes . Ang una nilang paghaharap ay sa Instituto de Mujeres kung saan sila ay nagtagisan tungkol sa Paru-paro's Bubuyog.
Siya ay tinaguriang Hari ng Balagtasan.
Nakapagsulat siya ng mahigit na apat na libong tula sa kaniyang kolum na Buhay Maynila/
Ang Lagot na Bagting ay naglalaman ng walong daang tula.
Samantalng ang kaniyang mga tulang Ang Puso Ko, Ang Pamana, Ang Panday, Ang Manok Kong Bulik, Ang Pagbabalik, and Sa Halamanan ng Dios ay madalas basahin sa mga unibersidad at kolehiyo. Ang mga ito ay naging Tulang Padula dahil sa kasidhian ng damdaming nilalaman.
Si Jose Corazon de Jesus ay namatay noong Mayo 26, 1932 sa edad na 36 dahil sa ulcer. Siya ay inilibing sa ilalim ng puno kagaya ng habilin niya sa tulang Isang Punongkahoy at ang ANG AKASYA
Si Jose Corazon de Jesus ay isinilang sa [[Sta. Cruz , Manila] noong Nobyembre 22, 1896 na anak nina Vicente de Jesus, ang unang direktor ng kagawaran ng kalusugan ng pamahalaang Amerikano sa Pilipinas, at Susana Cruz ng Pampanga. Bininyagan siyang Jose Cecilio de Jesus ngunit pinalitan niya ang celio ng Corazon (puso sa Español) dahil iyon daw ang tumutugma sa kanyang katauhan. Lumaki si De Jesus sa bayan ng kanyang ama, sa Santa Maria, Bulacan. Nag-aral siya sa nasirang Liceo de Manila kung saan siya nagtapos noong 1915. Ang una niyang tula na nailimbag ay ang Pangungulila na lumabas noong 1913 sa nasirang Ang Mithi noong siya ay 17 taong gulang. Sino nga ba ang asawa niya? Noong 1918, nakuha niya ang kanyang batsilyer ng batas mula sa nasirang Academia de Vera ngunit hindi niya pinagpatuloy ang kanyang pagiging abogado dahil abala na siya sa pagsulat ng isang kolum ng mga tula sa pahayagang Tagalog na Tuliba. Ang kolum ay tinawag na Buhay Cavite na isinulat niya sa pangalang-pluma na Huseng Batute. Sa pamamagitan ng kanyang kolum, pinuna ni De Jesus ang lipunan sa ilalim ng mga mananakop na Amerikano at pinalaganap niya ang mithiin ng kasarinlan ng Pilipinas na noo'y isang commonwealth sa ilalim ng pamahalaang Estados Unidas. May mga 4,000 tula siyang naisulat sa kanyang kolum na Buhay Cavite. Sumulat din siya ng mga 800 kolum na pinamagatang Ang Lagot na Bagting. Paborito niyang pangalang-pluma ang Huseng Batute ngunit sumulat din siya sa ilalim ng mga pangalang Pusong Hapis, Paruparu, Pepito Matimtiman, Mahirap Dahong Kusa, Paruparong Alitaptap, Amado Viterbi, Elyas, Anastacio Salagubang at Tubig Lily'
Si Jose dela Cruz o Huseng Sisiw ang binigyan ng karangalang Hari ng mga Makata sa katagalugan. Isinilang siya sa Tundo, Maynila noong Disyembre 20, 1746. Hindi siya nakapag-aral ngunit sa sariling pagsisikap ay natuto ng Katon at Cartilla, Doctrina Cristiana, Pilosopiya at Teolohiya. Kinilala siya sa kahusayang sumulat ng mga tula kaya marami ang nagpaturo sa kanya ng pagtutugma ng mga salita. Ikinapit sa kanya ang taguring Huseng Sisiw dahil kung may nagpapagawa sa kanya ng patulang liham ng pag-ibig, ang hinihingi niyang kabayaran ay sisiw. Siya ang guro ni Balagtas sa pagtula. Isa ang kanyang pangalan sa tatlong pangalang kakabit ng Korido sa kasaysayan ng Panitikan. Ang dalawa niyang mga kasama ay sina Francisco Balagtas at Ananias Zorilla. Mula sa kanyang panulat ang mga koridong Clarito, Adela at Florante, Flora at Clavela, Doce Pares de Francia, Rodrigo de Villas, at ang popular na Historia Famoso de Bernardo Carpio.
Si Jose Corazon de Jesus ay isinilang sa [[Sta. Cruz , Manila] noong Nobyembre 22, 1896 na anak nina Vicente de Jesus, ang unang direktor ng kagawaran ng kalusugan ng pamahalaang Amerikano sa Pilipinas, at Susana Cruz ng Pampanga. Bininyagan siyang Jose Cecilio de Jesus ngunit pinalitan niya ang celio ng Corazon (puso sa Español) dahil iyon daw ang tumutugma sa kanyang katauhan. Lumaki si De Jesus sa bayan ng kanyang ama, sa Santa Maria, Bulacan. Nag-aral siya sa nasirang Liceo de Manila kung saan siya nagtapos noong 1915. Ang una niyang tula na nailimbag ay ang Pangungulila na lumabas noong 1913 sa nasirang Ang Mithi noong siya ay 17 taong gulang. Sino nga ba ang asawa niya? Noong 1918, nakuha niya ang kanyang batsilyer ng batas mula sa nasirang Academia de Vera ngunit hindi niya pinagpatuloy ang kanyang pagiging abogado dahil abala na siya sa pagsulat ng isang kolum ng mga tula sa pahayagang Tagalog na Tuliba. Ang kolum ay tinawag na Buhay Cavite na isinulat niya sa pangalang-pluma na Huseng Batute. Sa pamamagitan ng kanyang kolum, pinuna ni De Jesus ang lipunan sa ilalim ng mga mananakop na Amerikano at pinalaganap niya ang mithiin ng kasarinlan ng Pilipinas na noo'y isang commonwealth sa ilalim ng pamahalaang Estados Unidas. May mga 4,000 tula siyang naisulat sa kanyang kolum na Buhay Cavite. Sumulat din siya ng mga 800 kolum na pinamagatang Ang Lagot na Bagting. Paborito niyang pangalang-pluma ang Huseng Batute ngunit sumulat din siya sa ilalim ng mga pangalang Pusong Hapis, Paruparu, Pepito Matimtiman, Mahirap Dahong Kusa, Paruparong Alitaptap, Amado Viterbi, Elyas, Anastacio Salagubang at Tubig Lily' tinagurian din siyang hari ng balagtasan
"“Mag-aral maigi. Kung titigil ka sa pag-aaral, manghihinayang ka pagtanda mo dahil hindi mo naranasan ang kakaibang ligayang dulot ng mga araw na walang pasok o suspendido ang klase o absent ang teacher. (Haaay, sarap!).” --bob ong
José Corazón de Jesús (Nobyembre 22, 1896-Mayo 26, 1932), kilala rin bilang Huseng Batute, ay isang makatang Pilipino na sumulat ng mga tula sa Tagalog upang ipahayag ang pagnanasa ng mga Pilipino na maging malaya noong panahon ng pananakop ng Estados Unidos sa Pilipinas (1898-1946).
Si Jose dela Cruz o Huseng Sisiw ang binigyan ng karangalang Hari ng mga Makata sa katagalugan. Isinilang siya sa Tundo, Maynila noong Disyembre 20, 1746. Hindi siya nakapag-aral ngunit sa sariling pagsisikap ay natuto ng Katon at Cartilla, Doctrina Cristiana, Pilosopiya at Teolohiya. Kinilala siya sa kahusayang sumulat ng mga tula kaya marami ang nagpaturo sa kanya ng pagtutugma ng mga salita. Ikinapit sa kanya ang taguring Huseng Sisiw dahil kung may nagpapagawa sa kanya ng patulang liham ng pag-ibig, ang hinihingi niyang kabayaran ay sisiw. Siya ang guro ni Balagtas sa pagtula. Isa ang kanyang pangalan sa tatlong pangalang kakabit ng Korido sa kasaysayan ng Panitikan. Ang dalawa niyang mga kasama ay sina Francisco Balagtas at Ananias Zorilla. Mula sa kanyang panulat ang mga koridong Clarito, Adela at Florante, Flora at Clavela, Doce Pares de Francia, Rodrigo de Villas, at ang popular na Historia Famoso de Bernardo Carpio.
Si JOSE CORAZON DE JESUS ay ipinanganak sa Sta Cruz noong taong 1896. Ang kaniyang ama ay si Dr. Vicente de Jesus at ang kanyang ina ay si Susana Pangilinan. Siya ay nakatapos ng Batsilyer sa Batas nguni't hindi siya kumuha ng eksaminasyon.
Ang unang tulang ginawa niya ay Pangungulila noong siya ay 17 taong gulang pa lamang. Noong taong 1920, siya ay nagulat sa Taliba sa kolum niyang BUHAY MAYNILA.
Siya ay naging sikat sa pakikipagpalitan ng tula o balagtasan kay Florentino Collantes . Ang una nilang paghaharap ay sa Instituto de Mujeres kung saan sila ay nagtagisan tungkol sa Paru-paro's Bubuyog.
Siya ay tinaguriang Hari ng Balagtasan.
Nakapagsulat siya ng mahigit na apat na libong tula sa kaniyang kolum na Buhay Maynila/
Ang Lagot na Bagting ay naglalaman ng walong daang tula.
Samantalng ang kaniyang mga tulang Ang Puso Ko, Ang Pamana, Ang Panday, Ang Manok Kong Bulik, Ang Pagbabalik, and Sa Halamanan ng Dios ay madalas basahin sa mga unibersidad at kolehiyo. Ang mga ito ay naging Tulang Padula dahil sa kasidhian ng damdaming nilalaman.
Si Jose Corazon de Jesus ay namatay noong Mayo 26, 1932 sa edad na 36 dahil sa ulcer. Siya ay inilibing sa ilalim ng puno kagaya ng habilin niya sa tulang Isang Punongkahoy at ang ANG AKASYA.
61 TAYONG lahat sa EARTH ... i2 plang ung nakakasagot.?? pano pa kaya ung project nten kei sir. kung yung iba ndi marunong gumamit ng computer... ??? eh ipapasa n un ngayong linggo(23-27) ...kung hindi ako nagkakamali ipapasa na ung project nten bkas...ang deadline kc na cnabi ni sir. ay 23 eh..
samahang 4 earth...tunay nga ba o nagpepeke pekean lng?? ask ko lng!!!pwede??? natanong ko lng dahil sa isang pangyayari... sana maintindihan nio ang tunay na kahulugan ng SAMAHAN... wag sana tayong mag PLASTIKAN... salamat na lng ulit sayo...IV EARTH..
Si José Corazón de Jesús na kilala ring huseng batute ay ipinanganak noong Nobyembre 22 hanggang 1896-Mayo 26, 1932, ay isang makatang Pilipino na sumulat ng mga tula sa Tagalog upang ipahayag ang pagnanasa ng mga Pilipino na maging malaya noong panahon ng pananakop ng Estados Unidos sa Pilipinas (1898-1946). Noong Marso 28, 1924, si De Jesus ay isa sa mga pangunahing manunulat sa Tagalog na nagpulong sa Instituto de Mujeres sa Tondo, Manila upang pagusapan ang pagdiriwang ng kaarawan ng makatang Tagalog na si Francisco Balagtas sa Abril 2. Ang pulong ay tinawag at pinamunuan ng manunulat na Rosa Sevilla. Napagpasyahan ng mga manunulat na magpalabas ng tradisyonal na duplo, o isinadulang debate sa tula na uso noong araw ngunit nalalaos na noong mga 1920. Pinalitan nila ang porma ng duplo at binansagan itong balagtasan para kay Balagtas. May tatlong pares ng mga makata na sumali sa unang balagtasan na ginanap noong Abril 6, 1924 sa Instituto de Mujeres, na itinatag ni Sevilla. Naging matagumpay ang balagtasan at nakagiliwan ng mga manonood ang pares nina De Jesus at Florentino Collantes. Sumikat ng lubusan ang balagtasan at ito ay naging karaniwang palabas sa mga pinakamalaki at pinakamahal na teatro sa Maynila hanggang noong dekada ng 1950. Pinagtapat sina De Jesus at Collantes at ginawa silang magkaribal at nagtakda ng isang tagisan ng galin noong Oktubre 18, 1925 sa Olympic Stadium. Si De Jesus ang nanalo ng tagisan na iyon at binansagan siyang Hari ng Balagtasan. Hinawakan niya ang titulo hanggang mamatay siya noong 1932.
ALAMBUHAY NI JOSE CORAZON DE JESUS ALYAS HUSENG BATUTE
TumugonBurahinSi JOSE CORAZON DE JESUS ay ipinanganak sa Sta Cruz noong taong 1896. Ang kaniyang ama ay si Dr. Vicente de Jesus at ang kanyang ina ay si Susana Pangilinan. Siya ay nakatapos ng Batsilyer sa Batas nguni't hindi siya kumuha ng eksaminasyon.Siya ay naging sikat sa pakikipagpalitan ng tula o balagtasan kay Florentino Collantes . Ang una nilang paghaharap ay sa Instituto de Mujeres kung saan sila ay nagtagisan tungkol sa Paru-paro's Bubuyog.Siya ay tinaguriang HARI NG BALAGTASAN.
nangunguna si remoto ah........hehehe!!!! :D
BurahinJose dela Cruz (huseng sisiw)
TumugonBurahinSi Jose dela Cruz o Huseng Sisiw ang binigyan ng karangalang Hari ng mga Makata sa katagalugan. Isinilang siya sa Tundo, Maynila noong Disyembre 20, 1746. Hindi siya nakapag-aral ngunit sa sariling pagsisikap ay natuto ng Katon at Cartilla, Doctrina Cristiana, Pilosopiya at Teolohiya.
Kinilala siya sa kahusayang sumulat ng mga tula kaya marami ang nagpaturo sa kanya ng pagtutugma ng mga salita. Ikinapit sa kanya ang taguring Huseng Sisiw dahil kung may nagpapagawa sa kanya ng patulang liham ng pag-ibig, ang hinihingi niyang kabayaran ay sisiw. Siya ang guro ni Balagtas sa pagtula.
Isa ang kanyang pangalan sa tatlong pangalang kakabit ng Korido sa kasaysayan ng Panitikan. Ang dalawa niyang mga kasama ay sina Francisco Balagtas at Ananias Zorilla.
Mula sa kanyang panulat ang mga koridong Clarito, Adela at Florante, Flora at Clavela, Doce Pares de Francia, Rodrigo de Villas, at ang popular na Historia Famoso de Bernardo Carpio.
Isa si Jose Corazon de Jesus o Huseng Batute na maipagmamalaki nating mga Filipino sa larangan ng Panitikan. Nakaukit na sa dahon ng kasaysayan ang kanyang pangalan at hindi napaparam sa paglipas ng panahon.
TumugonBurahinsinilang siya noong Nobyembre 22, 1894 sa Sta. Cruz, Manila. Anak siya nina Dr. Vicente de Jesus at Susana Pangilinan at pangalawa sa tatlong magkakapatid. Siya ay kinilala bilang isang mahusay na makata, mang-aawit at artista noong kanyang kapanahunan. Wala diumanong dalaga noon na hindi malalaglag ang puso kapag siya ang tumutula o umaawit sa entablado dahil na rin sa kisig at ganda ng kanyang tinig. Subalit ang kanyang pag-ibig ay inilaan niya kay Asuncion Lacdan, ang kanyang naging asawa.
Bagama’t nagtapos si Jose Corazon dela Cruz ng abogasya, hindi siya kumuha ng pagsusulit sa bar. Mas pinili pa niya ang maging isang manunulat. May kolum siya ng mga tula sa Taliba noong 1920, ang Buhay-Maynila at dito niya ginamit ang sagisag na Huseng Batute. Nagkaroon din siya ng sariling kolum sa Liwayway, ang Mga Butlig ng Panahon. Nag-ambag siya ng mga tula sa Ang Mithi, Bagong Lipang Kalabaw at Sampagita. Hindi na mabilang ang kanyang tula sa dami. Likas na kay Huseng Batute ang pagka-romantiko kaya’t umaapaw sa dami ang mga tula ng pag-ibig na kanyang naisulat. Pinasikat niya ang tulang Ang Pamana, Ang Pagbabalik, at marami pang iba.
Si Corazon ay nakapag-aral din ng musika sa Unibersidad ng Pilipinas kung kaya’t maalam din siya pagdating sa musika. Bilang isang lirisista at mang-aawit, paborito siyang mahilingang gumawa ng titik para sa mga kilalang kompositor noon. Siyempre, kabilang na dito ang imortal na awiting Bayan Ko na naging makahulugan noong EDSA 1.
Nakapagsulat din si Corazon ng mga tulang may temang politikal. Isa siya sa mga nangungunang kritiko ng mga pulitikong sa palagay niya’y gumagawa ng kabalbalan. Ngunit alam ba ninyo na minsan ay nagnasa din siyang maging pulitiko? Ito ay nang kumandidato siya bilang presidente (tawag sa mayor noon) sa Sta. Maria, Bulacan noong 1928 sa ilalim ng Bagong Bayan (partidong lokal ng koalisyong Nacionalista-Democrata) subalit siya ay nabigo. Muli siyang sumubok tumakbo noong 1931 pero wala ding nangyari dahil sa maimpluwensya ang kanyang kalaban.
Nakapagsulat din si Corazon ng iskrip sa pelikula at siya rin ang gumanap dito, ang Sa Pinto ng Langit. Isinulat niya rin at nilabasan ang Oriental Blood kung saan ay nakatambal niya ang reyna ng kundiman na si Atang dela Rama.
Sadyang prolipiko at may dedikasyon si Corazon sa kanyang propesyon. Kaya nga lang ay nasobrahan. Mahilig kasi siyang magpalipas ng gutom, hindi siya agad kumakain bago o matapos ang pagtatanghal, kung kaya’t naagkaroon siya ng ulser. Pinayuhan siya ng doktor na ipatistis ang ulser subalit tumanggi ito. Isang araw ay nanigas na parang tabla ang kanyang tiyan at siya ay agad na namatay. Ito ay noong Mayo 26, 1932. Sa gulang na 37 ay binawian ng buhay ang dakilang makata.
Maiksi lang ang kanyang naging buhay, tulad ng isang tula. Pero naging makabuluhan ito at nag-iwan ang isang Huseng Batute ng mga akdang lubhang napakaganda at kapupulutan ng aral.
mkasagot si aust. wagas... hahaha!!!:D
BurahinO_O http://www.facebook.com/groups/132988090173964/
sanayasay na eh ang haba!!! :)
Sayang :D
Burahin--
yan na lang sagot ko sir. andyan na lang rin ee, baka sabihin COPY PASTE :D
hoy bawal ang copy paste. hehe
TumugonBurahinhaha. puro na copy post sir. xDD
TumugonBurahinSi José Corazón de Jesús na kilala ring huseng batute ay ipinanganak noong Nobyembre 22 hanggang 1896-Mayo 26, 1932, ay isang makatang Pilipino na sumulat ng mga tula sa Tagalog upang ipahayag ang pagnanasa ng mga Pilipino na maging malaya noong panahon ng pananakop ng Estados Unidos sa Pilipinas (1898-1946).
TumugonBurahinNoong Marso 28, 1924, si De Jesus ay isa sa mga pangunahing manunulat sa Tagalog na nagpulong sa Instituto de Mujeres sa Tondo, Manila upang pagusapan ang pagdiriwang ng kaarawan ng makatang Tagalog na si Francisco Balagtas sa Abril 2. Ang pulong ay tinawag at pinamunuan ng manunulat na Rosa Sevilla. Napagpasyahan ng mga manunulat na magpalabas ng tradisyonal na duplo, o isinadulang debate sa tula na uso noong araw ngunit nalalaos na noong mga 1920. Pinalitan nila ang porma ng duplo at binansagan itong balagtasan para kay Balagtas.
May tatlong pares ng mga makata na sumali sa unang balagtasan na ginanap noong Abril 6, 1924 sa Instituto de Mujeres, na itinatag ni Sevilla. Naging matagumpay ang balagtasan at nakagiliwan ng mga manonood ang pares nina De Jesus at Florentino Collantes.
Sumikat ng lubusan ang balagtasan at ito ay naging karaniwang palabas sa mga pinakamalaki at pinakamahal na teatro sa Maynila hanggang noong dekada ng 1950. Pinagtapat sina De Jesus at Collantes at ginawa silang magkaribal at nagtakda ng isang tagisan ng galin noong Oktubre 18, 1925 sa Olympic Stadium. Si De Jesus ang nanalo ng tagisan na iyon at binansagan siyang Hari ng Balagtasan. Hinawakan niya ang titulo hanggang mamatay siya noong 1932.
wow!! copy paste
BurahinHUSENG SISIW
TumugonBurahinSiya si Jose dela Cruz, Famous poet at writer sya during the Spanish Regime.
osé Corazón de Jesús (Nobyembre 22, 1896-Mayo 26, 1932), kilala rin bilang Huseng Batute, ay isang makatang Pilipino na sumulat ng mga tula sa Tagalog upang ipahayag ang pagnanasa ng mga Pilipino na maging malaya noong panahon ng pananakop ng Estados Unidos sa Pilipinas (1898-1946).
TumugonBurahinSiya si Jose dela Cruz, Famous poet at writer sya during the Spanish Regime.
TumugonBurahinSi Jose Corazon de Jesus o Huseng Batute na maipagmamalaki nating mga Filipino sa larangan ng Panitikan.at Si Jose dela Cruz, Famous poet at writer sya during the Spanish Regime.
TumugonBurahind ko yan kinapipaste ha
José Corazón de Jesús (Nobyembre 22, 1896-Mayo 26, 1932), kilala rin bilang Huseng Batute, ay isang makatang Pilipino na sumulat ng mga tula sa Tagalog upang ipahayag ang pagnanasa ng mga Pilipino na maging malaya noong panahon ng pananakop ng Estados Unidos sa Pilipinas (1898-1946).
TumugonBurahinMay mga 4,000 tula siyang naisulat sa kanyang kolum na Buhay Cavite.
Sumulat din siya ng mga 800 kolum na pinamagatang Ang Lagot na Bagting. Paborito niyang pangalang-pluma ang Huseng Batute ngunit sumulat din siya sa ilalim ng mga pangalang Pusong Hapis, Paruparu, Pepito Matimtiman, Mahirap Dahong Kusa, Paruparong Alitaptap, Amado Viterbi, Elyas, Anastacio Salagubang at Tubig Lily'
Noong Marso 28, 1924, si De Jesus ay isa sa mga pangunahing manunulat sa Tagalog na nagpulong sa Instituto de Mujeres sa Tondo, Manila upang pagusapan ang pagdiriwang ng kaarawan ng makatang Tagalog na si Francisco Balagtas sa Abril 2. Ang pulong ay tinawag at pinamunuan ng manunulat na Rosa Sevilla. Napagpasyahan ng mga manunulat na magpalabas ng tradisyonal na duplo, o isinadulang debate sa tula na uso noong araw ngunit nalalaos na noong mga 1920. Pinalitan nila ang porma ng duplo at binansagan itong balagtasan para kay Balagtas.
May tatlong pares ng mga makata na sumali sa unang balagtasan na ginanap noong Abril 6, 1924 sa Instituto de Mujeres, na itinatag ni Sevilla. Naging matagumpay ang balagtasan at nakagiliwan ng mga manonood ang pares nina De Jesus at Florentino Collantes.
Sumikat ng lubusan ang balagtasan at ito ay naging karaniwang palabas sa mga pinakamalaki at pinakamahal na teatro sa Maynila hanggang noong dekada ng 1950. Pinagtapat sina De Jesus at Collantes at ginawa silang magkaribal at nagtakda ng isang tagisan ng galing noong Oktubre 18, 1925 sa Olympic Stadium. Si De Jesus ang nanalo ng tagisan na iyon at binansagan siyang Hari ng Balagtasan. Hinawakan niya ang titulo hanggang mamatay siya noong 1932.
Si De Jesus ang sumulat ng Bayan Ko na linatagan ng himig ng musikerong si Constancio de Guzman na naging awit ng mga Pilipino na tumutol sa batas militar na pinairal ng Pangulong Ferdinand Marcos mula noong 1972 hanggang 1980.
ahahahahha!
TumugonBurahinSi Jose Corazon de Jesus ay isinilang sa [[Sta. Cruz , Manila] noong Nobyembre 22, 1896 na anak nina Vicente de Jesus, ang unang direktor ng kagawaran ng kalusugan ng pamahalaang Amerikano sa Pilipinas, at Susana Cruz ng Pampanga. Bininyagan siyang Jose Cecilio de Jesus ngunit pinalitan niya ang celio ng Corazon (puso sa Español) dahil iyon daw ang tumutugma sa kanyang katauhan.
TumugonBurahinLumaki si De Jesus sa bayan ng kanyang ama, sa Santa Maria, Bulacan. Nag-aral siya sa nasirang Liceo de Manila kung saan siya nagtapos noong 1915. Ang una niyang tula na nailimbag ay ang Pangungulila na lumabas noong 1913 sa nasirang Ang Mithi noong siya ay 17 taong gulang. Sino nga ba ang asawa niya?
Noong 1918, nakuha niya ang kanyang batsilyer ng batas mula sa nasirang Academia de Vera ngunit hindi niya pinagpatuloy ang kanyang pagiging abogado dahil abala na siya sa pagsulat ng isang kolum ng mga tula sa pahayagang Tagalog na Tuliba. Ang kolum ay tinawag na Buhay Cavite na isinulat niya sa pangalang-pluma na Huseng Batute. Sa pamamagitan ng kanyang kolum, pinuna ni De Jesus ang lipunan sa ilalim ng mga mananakop na Amerikano at pinalaganap niya ang mithiin ng kasarinlan ng Pilipinas na noo'y isang commonwealth sa ilalim ng pamahalaang Estados Unidas.
May mga 4,000 tula siyang naisulat sa kanyang kolum na Buhay Cavite. Sumulat din siya ng mga 800 kolum na pinamagatang Ang Lagot na Bagting. Paborito niyang pangalang-pluma ang Huseng Batute ngunit sumulat din siya sa ilalim ng mga pangalang Pusong Hapis, Paruparu, Pepito Matimtiman, Mahirap Dahong Kusa, Paruparong Alitaptap, Amado Viterbi, Elyas, Anastacio Salagubang at Tubig Lily
wagas rin 2 magpost eh
BurahinTumalon sa: nabigasyon, hanapin
TumugonBurahinSi Jose dela Cruz o Huseng Sisiw ang binigyan ng karangalang Hari ng mga Makata sa katagalugan. Isinilang siya sa Tundo, Maynila noong Disyembre 20, 1746. Hindi siya nakapag-aral ngunit sa sariling pagsisikap ay natuto ng Katon at Cartilla, Doctrina Cristiana, Pilosopiya at Teolohiya.
Kinilala siya sa kahusayang sumulat ng mga tula kaya marami ang nagpaturo sa kanya ng pagtutugma ng mga salita. Ikinapit sa kanya ang taguring Huseng Sisiw dahil kung may nagpapagawa sa kanya ng patulang liham ng pag-ibig, ang hinihingi niyang kabayaran ay sisiw. Siya ang guro ni Balagtas sa pagtula.
Isa ang kanyang pangalan sa tatlong pangalang kakabit ng Korido sa kasaysayan ng Panitikan. Ang dalawa niyang mga kasama ay sina Francisco Balagtas at Ananias Zorilla.
Mula sa kanyang panulat ang mga koridong Clarito, Adela at Florante, Flora at Clavela, Doce Pares de Francia, Rodrigo de Villas, at ang popular na Historia Famoso de Bernardo Carpio.
Naalis ng may-ari ang komentong ito.
TumugonBurahinHUNYO disi-nwebe taong 2012... :D ALlez-vous ? IV-mundo
TumugonBurahinIsa si Jose Corazon de Jesus o Huseng Batute na maipagmamalaki nating mga Filipino sa larangan ng Panitikan. Nakaukit na sa dahon ng kasaysayan ang kanyang pangalan at hindi napaparam sa paglipas ng panahon.
sinilang siya noong Nobyembre 22, 1894 sa Sta. Cruz, Manila. Anak siya nina Dr. Vicente de Jesus at Susana Pangilinan at pangalawa sa tatlong magkakapatid. Siya ay kinilala bilang isang mahusay na makata, mang-aawit at artista noong kanyang kapanahunan. Wala diumanong dalaga noon na hindi malalaglag ang puso kapag siya ang tumutula o umaawit sa entablado dahil na rin sa kisig at ganda ng kanyang tinig. Subalit ang kanyang pag-ibig ay inilaan niya kay Asuncion Lacdan, ang kanyang naging asawa.
Bagama’t nagtapos si Jose Corazon dela Cruz ng abogasya, hindi siya kumuha ng pagsusulit sa bar. Mas pinili pa niya ang maging isang manunulat. May kolum siya ng mga tula sa Taliba noong 1920, ang Buhay-Maynila at dito niya ginamit ang sagisag na Huseng Batute. Nagkaroon din siya ng sariling kolum sa Liwayway, ang Mga Butlig ng Panahon. Nag-ambag siya ng mga tula sa Ang Mithi, Bagong Lipang Kalabaw at Sampagita. Hindi na mabilang ang kanyang tula sa dami. Likas na kay Huseng Batute ang pagka-romantiko kaya’t umaapaw sa dami ang mga tula ng pag-ibig na kanyang naisulat. Pinasikat niya ang tulang Ang Pamana, Ang Pagbabalik, at marami pang iba.
Si Corazon ay nakapag-aral din ng musika sa Unibersidad ng Pilipinas kung kaya’t maalam din siya pagdating sa musika. Bilang isang lirisista at mang-aawit, paborito siyang mahilingang gumawa ng titik para sa mga kilalang kompositor noon. Siyempre, kabilang na dito ang imortal na awiting Bayan Ko na naging makahulugan noong EDSA 1.
Nakapagsulat din si Corazon ng mga tulang may temang politikal. Isa siya sa mga nangungunang kritiko ng mga pulitikong sa palagay niya’y gumagawa ng kabalbalan. Ngunit alam ba ninyo na minsan ay nagnasa din siyang maging pulitiko? Ito ay nang kumandidato siya bilang presidente (tawag sa mayor noon) sa Sta. Maria, Bulacan noong 1928 sa ilalim ng Bagong Bayan (partidong lokal ng koalisyong Nacionalista-Democrata) subalit siya ay nabigo. Muli siyang sumubok tumakbo noong 1931 pero wala ding nangyari dahil sa maimpluwensya ang kanyang kalaban.
Nakapagsulat din si Corazon ng iskrip sa pelikula at siya rin ang gumanap dito, ang Sa Pinto ng Langit. Isinulat niya rin at nilabasan ang Oriental Blood kung saan ay nakatambal niya ang reyna ng kundiman na si Atang dela Rama.
Sadyang prolipiko at may dedikasyon si Corazon sa kanyang propesyon. Kaya nga lang ay nasobrahan. Mahilig kasi siyang magpalipas ng gutom, hindi siya agad kumakain bago o matapos ang pagtatanghal, kung kaya’t naagkaroon siya ng ulser. Pinayuhan siya ng doktor na ipatistis ang ulser subalit tumanggi ito. Isang araw ay nanigas na parang tabla ang kanyang tiyan at siya ay agad na namatay. Ito ay noong Mayo 26, 1932. Sa gulang na 37 ay binawian ng buhay ang dakilang makata.
Maiksi lang ang kanyang naging buhay, tulad ng isang tula. Pero naging makabuluhan ito at nag-iwan ang isang Huseng Batute ng mga akdang lubhang napakaganda at kapupulutan ng aral.
Si Jose Corazon de Jesus ay isinilang sa [[Sta. Cruz , Manila] noong Nobyembre 22, 1896 na anak nina Vicente de Jesus, ang unang direktor ng kagawaran ng kalusugan ng pamahalaang Amerikano sa Pilipinas, at Susana Cruz ng Pampanga. Bininyagan siyang Jose Cecilio de Jesus ngunit pinalitan niya ang celio ng Corazon (puso sa Español) dahil iyon daw ang tumutugma sa kanyang katauhan.
TumugonBurahinLumaki si De Jesus sa bayan ng kanyang ama, sa Santa Maria, Bulacan. Nag-aral siya sa nasirang Liceo de Manila kung saan siya nagtapos noong 1915. Ang una niyang tula na nailimbag ay ang Pangungulila na lumabas noong 1913 sa nasirang Ang Mithi noong siya ay 17 taong gulang. Sino nga ba ang asawa niya?
Noong 1918, nakuha niya ang kanyang batsilyer ng batas mula sa nasirang Academia de Vera ngunit hindi niya pinagpatuloy ang kanyang pagiging abogado dahil abala na siya sa pagsulat ng isang kolum ng mga tula sa pahayagang Tagalog na Tuliba. Ang kolum ay tinawag na Buhay Cavite na isinulat niya sa pangalang-pluma na Huseng Batute. Sa pamamagitan ng kanyang kolum, pinuna ni De Jesus ang lipunan sa ilalim ng mga mananakop na Amerikano at pinalaganap niya ang mithiin ng kasarinlan ng Pilipinas na noo'y isang commonwealth sa ilalim ng pamahalaang Estados Unidas.
May mga 4,000 tula siyang naisulat sa kanyang kolum na Buhay Cavite. Sumulat din siya ng mga 800 kolum na pinamagatang Ang Lagot na Bagting. Paborito niyang pangalang-pluma ang Huseng Batute ngunit sumulat din siya sa ilalim ng mga pangalang Pusong Hapis, Paruparu, Pepito Matimtiman, Mahirap Dahong Kusa, Paruparong Alitaptap, Amado Viterbi, Elyas, Anastacio Salagubang at Tubig Lily'
[baguhin]Hari ng balagtasan
Noong Marso 28, 1924, si De Jesus ay isa sa mga pangunahing manunulat sa Tagalog na nagpulong sa Instituto de Mujeres sa Tondo, Manila upang pagusapan ang pagdiriwang ng kaarawan ng makatang Tagalog na si Francisco Balagtas sa Abril 2. Ang pulong ay tinawag at pinamunuan ng manunulat na Rosa Sevilla. Napagpasyahan ng mga manunulat na magpalabas ng tradisyonal na duplo, o isinadulang debate sa tula na uso noong araw ngunit nalalaos na noong mga 1920. Pinalitan nila ang porma ng duplo at binansagan itong balagtasan para kay Balagtas.
May tatlong pares ng mga makata na sumali sa unang balagtasan na ginanap noong Abril 6, 1924 sa Instituto de Mujeres, na itinatag ni Sevilla. Naging matagumpay ang balagtasan at nakagiliwan ng mga manonood ang pares nina De Jesus at Florentino Collantes.
Sumikat ng lubusan ang balagtasan at ito ay naging karaniwang palabas sa mga pinakamalaki at pinakamahal na teatro sa Maynila hanggang noong dekada ng 1950. Pinagtapat sina De Jesus at Collantes at ginawa silang magkaribal at nagtakda ng isang tagisan ng galing noong Oktubre 18, 1925 sa Olympic Stadium. Si De Jesus ang nanalo ng tagisan na iyon at binansagan siyang Hari ng Balagtasan. Hinawakan niya ang titulo hanggang mamatay siya noong 1932.
Si Jose dela Cruz o Huseng Sisiw ang binigyan ng karangalang Hari ng mga Makata sa katagalugan. Isinilang siya sa Tundo, Maynila noong Disyembre 20, 1746. Hindi siya nakapag-aral ngunit sa sariling pagsisikap ay natuto ng Katon at Cartilla, Doctrina Cristiana, Pilosopiya at Teolohiya.
Kinilala siya sa kahusayang sumulat ng mga tula kaya marami ang nagpaturo sa kanya ng pagtutugma ng mga salita. Ikinapit sa kanya ang taguring Huseng Sisiw dahil kung may nagpapagawa sa kanya ng patulang liham ng pag-ibig, ang hinihingi niyang kabayaran ay sisiw. Siya ang guro ni Balagtas sa pagtula.
Isa ang kanyang pangalan sa tatlong pangalang kakabit ng Korido sa kasaysayan ng Panitikan. Ang dalawa niyang mga kasama ay sina Francisco Balagtas at Ananias Zorilla.
Si Jose Corazon de Jesus ay isinilang sa [[Sta. Cruz , Manila] noong Nobyembre 22, 1896 na anak nina Vicente de Jesus, ang unang direktor ng kagawaran ng kalusugan ng pamahalaang Amerikano sa Pilipinas, at Susana Cruz ng Pampanga. Bininyagan siyang Jose Cecilio de Jesus ngunit pinalitan niya ang celio ng Corazon (puso sa Español) dahil iyon daw ang tumutugma sa kanyang katauhan.
TumugonBurahinLumaki si De Jesus sa bayan ng kanyang ama, sa Santa Maria, Bulacan. Nag-aral siya sa nasirang Liceo de Manila kung saan siya nagtapos noong 1915. Ang una niyang tula na nailimbag ay ang Pangungulila na lumabas noong 1913 sa nasirang Ang Mithi noong siya ay 17 taong gulang. Sino nga ba ang asawa niya?
Noong 1918, nakuha niya ang kanyang batsilyer ng batas mula sa nasirang Academia de Vera ngunit hindi niya pinagpatuloy ang kanyang pagiging abogado dahil abala na siya sa pagsulat ng isang kolum ng mga tula sa pahayagang Tagalog na Tuliba. Ang kolum ay tinawag na Buhay Cavite na isinulat niya sa pangalang-pluma na Huseng Batute. Sa pamamagitan ng kanyang kolum, pinuna ni De Jesus ang lipunan sa ilalim ng mga mananakop na Amerikano at pinalaganap niya ang mithiin ng kasarinlan ng Pilipinas na noo'y isang commonwealth sa ilalim ng pamahalaang Estados Unidas.
May mga 4,000 tula siyang naisulat sa kanyang kolum na Buhay Cavite. Sumulat din siya ng mga 800 kolum na pinamagatang Ang Lagot na Bagting. Paborito niyang pangalang-pluma ang Huseng Batute ngunit sumulat din siya sa ilalim ng mga pangalang Pusong Hapis, Paruparu, Pepito Matimtiman, Mahirap Dahong Kusa, Paruparong Alitaptap, Amado Viterbi, Elyas, Anastacio Salagubang at Tubig Lily'
Isa si Jose Corazon de Jesus o Huseng Batute na maipagmamalaki nating mga Filipino sa larangan ng Panitikan. Nakaukit na sa dahon ng kasaysayan ang kanyang pangalan at hindi napaparam sa paglipas ng panahon.
TumugonBurahinIsinilang siya noong Nobyembre 22, 1894 sa Sta. Cruz, Manila. Anak siya nina Dr. Vicente de Jesus at Susana Pangilinan at pangalawa sa tatlong magkakapatid. Siya ay kinilala bilang isang mahusay na makata, mang-aawit at artista noong kanyang kapanahunan. Wala diumanong dalaga noon na hindi malalaglag ang puso kapag siya ang timutula o umaawit sa entablado dahil na rin sa kisig at ganda ng kanyang tinig. Subalit ang kanyang pag-ibig ay inilaan niya kay Asuncion Lacdan, ang kanyang naging asawa.
Bagama’t nagtapos si Jose Corazon dela Cruz ng abogasya, hindi siya kumuha ng pagsusulit sa bar. Mas pinili pa niya ang maging isang manunulat. May kolum siya ng mga tula sa Taliba noong 1920, ang Buhay-Maynila at dito niya ginamit ang sagisag na Huseng Batute. Nagkaroon din siya ng sariling kolum sa Liwayway, ang Mga Butlig ng Panahon. Nag-ambag siya ng mga tula sa Ang Mithi, Bagong Lipang Kalabaw at Sampagita. Hindi na mabilang ang kanyang tula sa dami. Likas na kay Huseng Batute ang pagka-romantiko kaya’t umaapaw sa dami ang mga tula ng pag-ibig na kanyang naisulat. Pinasikat niya ang tulang Ang Pamana, Ang Pagbabalik, at marami pang iba.
Si Corazon ay nakapag-aral din ng musika sa Unibersidad ng Pilipinas kung kaya’t maalam din siya pagdating sa musika. Bilang isang lirisista at mang-aawit, paborito siyang mahilingang gumawa ng titik para sa mga kilalang kompositor noon. Siyempre, kabilang na dito ang imortal na awiting Bayan Ko na naging makahulugan noong EDSA 1.
Nakapagsulat din si Corazon ng mga tulang may temang politikal. Isa siya sa mga nangungunang kritiko ng mga pulitikong sa palagay niya’y gumagawa ng kabalbalan. Ngunit alam ba ninyo na minsan ay nagnasa din siyang maging pulitiko? Ito ay nang kumandidato siya bilang presidente (tawag sa mayor noon) sa Sta. Maria, Bulacan noong 1928 sa ilalim ng Bagong Bayan (partidong lokal ng koalisyong Nacionalista-Democrata) subalit siya ay nabigo. Muli siyang sumubok tumakbo noong 1931 pero wala ding nangyari dahil sa maimpluwensya ang kanyang kalaban.
Nakapagsulat din si Corazon ng iskrip sa pelikula at siya rin ang gumanap dito, ang Sa Pinto ng Langit. Isinulat niya rin at nilabasan ang Oriental Blood kung saan ay nakatambal niya ang reyna ng kundiman na si Atang dela Rama.
Sadyang prolipiko at may dedikasyon si Corazon sa kanyang propesyon. Kaya nga lang ay nasobrahan. Mahilig kasi siyang magpalipas ng gutom, hindi siya agad kumakain bago o matapos ang pagtatanghal, kung kaya’t naagkaroon siya ng ulser. Pinayuhan siya ng doktor na ipatistis ang ulser subalit tumanggi ito. Isang araw ay nanigas na parang tabla ang kanyang tiyan at siya ay agad na namatay. Ito ay noong Mayo 26, 1932. Sa gulang na 37 ay binawian ng buhay ang dakilang makata.
Maiksi lang ang kanyang naging buhay, tulad ng isang tula. Pero naging makabuluhan ito at nag-iwan ang isang Huseng Batute ng mga akdang lubhang napakaganda at kapupulutan ng aral.
Si Jose Corazon de Jesus ay isinilang sa [[Sta. Cruz , Manila] noong Nobyembre 22, 1896 na anak nina Vicente de Jesus, ang unang direktor ng kagawaran ng kalusugan ng pamahalaang Amerikano sa Pilipinas, at Susana Cruz ng Pampanga. Bininyagan siyang Jose Cecilio de Jesus ngunit pinalitan niya ang celio ng Corazon (puso sa Español) dahil iyon daw ang tumutugma sa kanyang katauhan.
TumugonBurahinLumaki si De Jesus sa bayan ng kanyang ama, sa Santa Maria, Bulacan. Nag-aral siya sa nasirang Liceo de Manila kung saan siya nagtapos noong 1915. Ang una niyang tula na nailimbag ay ang Pangungulila na lumabas noong 1913 sa nasirang Ang Mithi noong siya ay 17 taong gulang. Sino nga ba ang asawa niya?
Noong 1918, nakuha niya ang kanyang batsilyer ng batas mula sa nasirang Academia de Vera ngunit hindi niya pinagpatuloy ang kanyang pagiging abogado dahil abala na siya sa pagsulat ng isang kolum ng mga tula sa pahayagang Tagalog na Tuliba. Ang kolum ay tinawag na Buhay Cavite na isinulat niya sa pangalang-pluma na Huseng Batute. Sa pamamagitan ng kanyang kolum, pinuna ni De Jesus ang lipunan sa ilalim ng mga mananakop na Amerikano at pinalaganap niya ang mithiin ng kasarinlan ng Pilipinas na noo'y isang commonwealth sa ilalim ng pamahalaang Estados Unidas.
May mga 4,000 tula siyang naisulat sa kanyang kolum na Buhay Cavite. Sumulat din siya ng mga 800 kolum na pinamagatang Ang Lagot na Bagting. Paborito niyang pangalang-pluma ang Huseng Batute ngunit sumulat din siya sa ilalim ng mga pangalang Pusong Hapis, Paruparu, Pepito Matimtiman, Mahirap Dahong Kusa, Paruparong Alitaptap, Amado Viterbi, Elyas, Anastacio Salagubang at Tubig Lily'
Si Jose Corazon de Jesus ay isinilang sa [[Sta. Cruz , Manila] noong Nobyembre 22, 1896 na anak nina Vicente de Jesus, ang unang direktor ng kagawaran ng kalusugan ng pamahalaang Amerikano sa Pilipinas, at Susana Cruz ng Pampanga. Bininyagan siyang Jose Cecilio de Jesus ngunit pinalitan niya ang celio ng Corazon (puso sa Español) dahil iyon daw ang tumutugma sa kanyang katauhan.
TumugonBurahinLumaki si De Jesus sa bayan ng kanyang ama, sa Santa Maria, Bulacan. Nag-aral siya sa nasirang Liceo de Manila kung saan siya nagtapos noong 1915. Ang una niyang tula na nailimbag ay ang Pangungulila na lumabas noong 1913 sa nasirang Ang Mithi noong siya ay 17 taong gulang. Sino nga ba ang asawa niya?
Noong 1918, nakuha niya ang kanyang batsilyer ng batas mula sa nasirang Academia de Vera ngunit hindi niya pinagpatuloy ang kanyang pagiging abogado dahil abala na siya sa pagsulat ng isang kolum ng mga tula sa pahayagang Tagalog na Tuliba. Ang kolum ay tinawag na Buhay Cavite na isinulat niya sa pangalang-pluma na Huseng Batute. Sa pamamagitan ng kanyang kolum, pinuna ni De Jesus ang lipunan sa ilalim ng mga mananakop na Amerikano at pinalaganap niya ang mithiin ng kasarinlan ng Pilipinas na noo'y isang commonwealth sa ilalim ng pamahalaang Estados Unidas.
May mga 4,000 tula siyang naisulat sa kanyang kolum na Buhay Cavite. Sumulat din siya ng mga 800 kolum na pinamagatang Ang Lagot na Bagting. Paborito niyang pangalang-pluma ang Huseng Batute ngunit sumulat din siya sa ilalim ng mga pangalang Pusong Hapis, Paruparu, Pepito Matimtiman, Mahirap Dahong Kusa, Paruparong Alitaptap, Amado Viterbi, Elyas, Anastacio Salagubang at Tubig Lily'
Kabataan
TumugonBurahinSi Jose Corazon de Jesus ay isinilang sa [[Sta. Cruz , Manila] noong Nobyembre 22, 1896 na anak nina Vicente de Jesus, ang unang direktor ng kagawaran ng kalusugan ng pamahalaang Amerikano sa Pilipinas, at Susana Cruz ng Pampanga. Bininyagan siyang Jose Cecilio de Jesus ngunit pinalitan niya ang celio ng Corazon (puso sa Español) dahil iyon daw ang tumutugma sa kanyang katauhan.
Lumaki si De Jesus sa bayan ng kanyang ama, sa Santa Maria, Bulacan. Nag-aral siya sa nasirang Liceo de Manila kung saan siya nagtapos noong 1915. Ang una niyang tula na nailimbag ay ang Pangungulila na lumabas noong 1913 sa nasirang Ang Mithi noong siya ay 17 taong gulang. Sino nga ba ang asawa niya?
Noong 1918, nakuha niya ang kanyang batsilyer ng batas mula sa nasirang Academia de Vera ngunit hindi niya pinagpatuloy ang kanyang pagiging abogado dahil abala na siya sa pagsulat ng isang kolum ng mga tula sa pahayagang Tagalog na Tuliba. Ang kolum ay tinawag na Buhay Cavite na isinulat niya sa pangalang-pluma na Huseng Batute. Sa pamamagitan ng kanyang kolum, pinuna ni De Jesus ang lipunan sa ilalim ng mga mananakop na Amerikano at pinalaganap niya ang mithiin ng kasarinlan ng Pilipinas na noo'y isang commonwealth sa ilalim ng pamahalaang Estados Unidas.
May mga 4,000 tula siyang naisulat sa kanyang kolum na Buhay Cavite. Sumulat din siya ng mga 800 kolum na pinamagatang Ang Lagot na Bagting. Paborito niyang pangalang-pluma ang Huseng Batute ngunit sumulat din siya sa ilalim ng mga pangalang Pusong Hapis, Paruparu, Pepito Matimtiman, Mahirap Dahong Kusa, Paruparong Alitaptap, Amado Viterbi, Elyas, Anastacio Salagubang at Tubig Lily'
[baguhin]
........nice work ang lupet ....XD
BurahinSi JOSE CORAZON DE JESUS ay ipinanganak sa Sta Cruz noong taong 1896. Ang kaniyang ama ay si Dr. Vicente de Jesus at ang kanyang ina ay si Susana Pangilinan. Siya ay nakatapos ng Batsilyer sa Batas nguni't hindi siya kumuha ng eksaminasyon.
TumugonBurahinAng unang tulang ginawa niya ay Pangungulila noong siya ay 17 taong gulang pa lamang.
Noong taong 1920, siya ay nagulat sa Taliba sa kolum niyang BUHAY MAYNILA.
Siya ay naging sikat sa pakikipagpalitan ng tula o balagtasan kay Florentino Collantes . Ang una nilang paghaharap ay sa Instituto de Mujeres kung saan sila ay nagtagisan tungkol sa Paru-paro's Bubuyog.
Siya ay tinaguriang Hari ng Balagtasan.
Nakapagsulat siya ng mahigit na apat na libong tula sa kaniyang kolum na Buhay Maynila/
Ang Lagot na Bagting ay naglalaman ng walong daang tula.
Samantalng ang kaniyang mga tulang Ang Puso Ko, Ang Pamana, Ang Panday, Ang Manok
Kong Bulik, Ang Pagbabalik, and Sa Halamanan ng Dios ay madalas basahin sa mga unibersidad at kolehiyo. Ang mga ito ay naging Tulang Padula dahil sa kasidhian ng damdaming nilalaman.
Si Jose Corazon de Jesus ay namatay noong Mayo 26, 1932 sa edad na 36 dahil sa ulcer.
Siya ay inilibing sa ilalim ng puno kagaya ng habilin niya sa tulang Isang Punongkahoy at ang ANG AKASYA
Si JOSE CORAZON DE JESUS ay ipinanganak sa Sta Cruz noong taong 1896. Ang kaniyang ama ay si Dr. Vicente de Jesus at ang kanyang ina ay si Susana Pangilinan. Siya ay nakatapos ng Batsilyer sa Batas nguni't hindi siya kumuha ng eksaminasyon.
TumugonBurahinAng unang tulang ginawa niya ay Pangungulila noong siya ay 17 taong gulang pa lamang.
Noong taong 1920, siya ay nagulat sa Taliba sa kolum niyang BUHAY MAYNILA.
Siya ay naging sikat sa pakikipagpalitan ng tula o balagtasan kay Florentino Collantes . Ang una nilang paghaharap ay sa Instituto de Mujeres kung saan sila ay nagtagisan tungkol sa Paru-paro's Bubuyog.
Siya ay tinaguriang Hari ng Balagtasan.
Nakapagsulat siya ng mahigit na apat na libong tula sa kaniyang kolum na Buhay Maynila/
Ang Lagot na Bagting ay naglalaman ng walong daang tula.
Samantalng ang kaniyang mga tulang Ang Puso Ko, Ang Pamana, Ang Panday, Ang Manok
Kong Bulik, Ang Pagbabalik, and Sa Halamanan ng Dios ay madalas basahin sa mga unibersidad at kolehiyo. Ang mga ito ay naging Tulang Padula dahil sa kasidhian ng damdaming nilalaman.
Si Jose Corazon de Jesus ay namatay noong Mayo 26, 1932 sa edad na 36 dahil sa ulcer.
Siya ay inilibing sa ilalim ng puno kagaya ng habilin niya sa tulang Isang Punongkahoy at ang ANG AKASYA
Si Jose Corazon de Jesus ay isinilang sa [[Sta. Cruz , Manila] noong Nobyembre 22, 1896 na anak nina Vicente de Jesus, ang unang direktor ng kagawaran ng kalusugan ng pamahalaang Amerikano sa Pilipinas, at Susana Cruz ng Pampanga. Bininyagan siyang Jose Cecilio de Jesus ngunit pinalitan niya ang celio ng Corazon (puso sa Español) dahil iyon daw ang tumutugma sa kanyang katauhan.
TumugonBurahinLumaki si De Jesus sa bayan ng kanyang ama, sa Santa Maria, Bulacan. Nag-aral siya sa nasirang Liceo de Manila kung saan siya nagtapos noong 1915. Ang una niyang tula na nailimbag ay ang Pangungulila na lumabas noong 1913 sa nasirang Ang Mithi noong siya ay 17 taong gulang. Sino nga ba ang asawa niya?
Noong 1918, nakuha niya ang kanyang batsilyer ng batas mula sa nasirang Academia de Vera ngunit hindi niya pinagpatuloy ang kanyang pagiging abogado dahil abala na siya sa pagsulat ng isang kolum ng mga tula sa pahayagang Tagalog na Tuliba. Ang kolum ay tinawag na Buhay Cavite na isinulat niya sa pangalang-pluma na Huseng Batute. Sa pamamagitan ng kanyang kolum, pinuna ni De Jesus ang lipunan sa ilalim ng mga mananakop na Amerikano at pinalaganap niya ang mithiin ng kasarinlan ng Pilipinas na noo'y isang commonwealth sa ilalim ng pamahalaang Estados Unidas.
May mga 4,000 tula siyang naisulat sa kanyang kolum na Buhay Cavite. Sumulat din siya ng mga 800 kolum na pinamagatang Ang Lagot na Bagting. Paborito niyang pangalang-pluma ang Huseng Batute ngunit sumulat din siya sa ilalim ng mga pangalang Pusong Hapis, Paruparu, Pepito Matimtiman, Mahirap Dahong Kusa, Paruparong Alitaptap, Amado Viterbi, Elyas, Anastacio Salagubang at Tubig Lily'
Si Jose dela Cruz o Huseng Sisiw ang binigyan ng karangalang Hari ng mga Makata sa katagalugan. Isinilang siya sa Tundo, Maynila noong Disyembre 20, 1746. Hindi siya nakapag-aral ngunit sa sariling pagsisikap ay natuto ng Katon at Cartilla, Doctrina Cristiana, Pilosopiya at Teolohiya.
TumugonBurahinKinilala siya sa kahusayang sumulat ng mga tula kaya marami ang nagpaturo sa kanya ng pagtutugma ng mga salita. Ikinapit sa kanya ang taguring Huseng Sisiw dahil kung may nagpapagawa sa kanya ng patulang liham ng pag-ibig, ang hinihingi niyang kabayaran ay sisiw. Siya ang guro ni Balagtas sa pagtula.
Isa ang kanyang pangalan sa tatlong pangalang kakabit ng Korido sa kasaysayan ng Panitikan. Ang dalawa niyang mga kasama ay sina Francisco Balagtas at Ananias Zorilla.
Mula sa kanyang panulat ang mga koridong Clarito, Adela at Florante, Flora at Clavela, Doce Pares de Francia, Rodrigo de Villas, at ang popular na Historia Famoso de Bernardo Carpio.
Si Jose Corazon de Jesus ay isinilang sa [[Sta. Cruz , Manila] noong Nobyembre 22, 1896 na anak nina Vicente de Jesus, ang unang direktor ng kagawaran ng kalusugan ng pamahalaang Amerikano sa Pilipinas, at Susana Cruz ng Pampanga. Bininyagan siyang Jose Cecilio de Jesus ngunit pinalitan niya ang celio ng Corazon (puso sa Español) dahil iyon daw ang tumutugma sa kanyang katauhan.
TumugonBurahinLumaki si De Jesus sa bayan ng kanyang ama, sa Santa Maria, Bulacan. Nag-aral siya sa nasirang Liceo de Manila kung saan siya nagtapos noong 1915. Ang una niyang tula na nailimbag ay ang Pangungulila na lumabas noong 1913 sa nasirang Ang Mithi noong siya ay 17 taong gulang. Sino nga ba ang asawa niya?
Noong 1918, nakuha niya ang kanyang batsilyer ng batas mula sa nasirang Academia de Vera ngunit hindi niya pinagpatuloy ang kanyang pagiging abogado dahil abala na siya sa pagsulat ng isang kolum ng mga tula sa pahayagang Tagalog na Tuliba. Ang kolum ay tinawag na Buhay Cavite na isinulat niya sa pangalang-pluma na Huseng Batute. Sa pamamagitan ng kanyang kolum, pinuna ni De Jesus ang lipunan sa ilalim ng mga mananakop na Amerikano at pinalaganap niya ang mithiin ng kasarinlan ng Pilipinas na noo'y isang commonwealth sa ilalim ng pamahalaang Estados Unidas.
May mga 4,000 tula siyang naisulat sa kanyang kolum na Buhay Cavite. Sumulat din siya ng mga 800 kolum na pinamagatang Ang Lagot na Bagting. Paborito niyang pangalang-pluma ang Huseng Batute ngunit sumulat din siya sa ilalim ng mga pangalang Pusong Hapis, Paruparu, Pepito Matimtiman, Mahirap Dahong Kusa, Paruparong Alitaptap, Amado Viterbi, Elyas, Anastacio Salagubang at Tubig Lily'
tinagurian din siyang hari ng balagtasan
Copy Paste na lang ? HAHAHA! Di ako updated dito uh. leshe ba naman ang smart. :"> Btw, sasagot pba ako? Andjan na lahat e. XD
TumugonBurahinAng tanong lang naman sino di ba? mga sagot nyo may talambuhay pa.. grabe kayo mga earth, kumpleto talaga :D
TumugonBurahinkayo na. wahaha
HB lang? HAHA!
Burahinda best tlaga ang IV-MUNDO ikaw na !!
TumugonBurahin"“Mag-aral maigi. Kung titigil ka sa pag-aaral, manghihinayang ka pagtanda mo dahil hindi mo naranasan ang kakaibang ligayang dulot ng mga araw na walang pasok o suspendido ang klase o absent ang teacher. (Haaay, sarap!).” --bob ong
José Corazón de Jesús (Nobyembre 22, 1896-Mayo 26, 1932), kilala rin bilang Huseng Batute, ay isang makatang Pilipino na sumulat ng mga tula sa Tagalog upang ipahayag ang pagnanasa ng mga Pilipino na maging malaya noong panahon ng pananakop ng Estados Unidos sa Pilipinas (1898-1946).
TumugonBurahinSi Jose dela Cruz o Huseng Sisiw ang binigyan ng karangalang Hari ng mga Makata sa katagalugan. Isinilang siya sa Tundo, Maynila noong Disyembre 20, 1746. Hindi siya nakapag-aral ngunit sa sariling pagsisikap ay natuto ng Katon at Cartilla, Doctrina Cristiana, Pilosopiya at Teolohiya.
Kinilala siya sa kahusayang sumulat ng mga tula kaya marami ang nagpaturo sa kanya ng pagtutugma ng mga salita. Ikinapit sa kanya ang taguring Huseng Sisiw dahil kung may nagpapagawa sa kanya ng patulang liham ng pag-ibig, ang hinihingi niyang kabayaran ay sisiw. Siya ang guro ni Balagtas sa pagtula.
Isa ang kanyang pangalan sa tatlong pangalang kakabit ng Korido sa kasaysayan ng Panitikan. Ang dalawa niyang mga kasama ay sina Francisco Balagtas at Ananias Zorilla.
Mula sa kanyang panulat ang mga koridong Clarito, Adela at Florante, Flora at Clavela, Doce Pares de Francia, Rodrigo de Villas, at ang popular na Historia Famoso de Bernardo Carpio.
Si JOSE CORAZON DE JESUS ay ipinanganak sa Sta Cruz noong taong 1896. Ang kaniyang ama ay si Dr. Vicente de Jesus at ang kanyang ina ay si Susana Pangilinan. Siya ay nakatapos ng Batsilyer sa Batas nguni't hindi siya kumuha ng eksaminasyon.
BurahinAng unang tulang ginawa niya ay Pangungulila noong siya ay 17 taong gulang pa lamang.
Noong taong 1920, siya ay nagulat sa Taliba sa kolum niyang BUHAY MAYNILA.
Siya ay naging sikat sa pakikipagpalitan ng tula o balagtasan kay Florentino Collantes . Ang una nilang paghaharap ay sa Instituto de Mujeres kung saan sila ay nagtagisan tungkol sa Paru-paro's Bubuyog.
Siya ay tinaguriang Hari ng Balagtasan.
Nakapagsulat siya ng mahigit na apat na libong tula sa kaniyang kolum na Buhay Maynila/
Ang Lagot na Bagting ay naglalaman ng walong daang tula.
Samantalng ang kaniyang mga tulang Ang Puso Ko, Ang Pamana, Ang Panday, Ang Manok
Kong Bulik, Ang Pagbabalik, and Sa Halamanan ng Dios ay madalas basahin sa mga unibersidad at kolehiyo. Ang mga ito ay naging Tulang Padula dahil sa kasidhian ng damdaming nilalaman.
Si Jose Corazon de Jesus ay namatay noong Mayo 26, 1932 sa edad na 36 dahil sa ulcer.
Siya ay inilibing sa ilalim ng puno kagaya ng habilin niya sa tulang Isang Punongkahoy at ang ANG AKASYA.
61 TAYONG lahat sa EARTH ... i2 plang ung nakakasagot.??
TumugonBurahinpano pa kaya ung project nten kei sir. kung yung iba ndi marunong gumamit ng computer... ??? eh ipapasa n un ngayong linggo(23-27) ...kung hindi ako nagkakamali ipapasa na ung project nten bkas...ang deadline kc na cnabi ni sir. ay 23 eh..
wow....kaya nyu yan....
TumugonBurahinsamahang 4 earth...tunay nga ba o nagpepeke pekean lng??
TumugonBurahinask ko lng!!!pwede???
natanong ko lng dahil sa isang pangyayari...
sana maintindihan nio ang tunay na kahulugan ng SAMAHAN...
wag sana tayong
mag PLASTIKAN...
salamat na lng ulit sayo...IV EARTH..
kahanga hanga ang ganitong mga gawain......sadyang kasiya siya
TumugonBurahinSi José Corazón de Jesús na kilala ring huseng batute ay ipinanganak noong Nobyembre 22 hanggang 1896-Mayo 26, 1932, ay isang makatang Pilipino na sumulat ng mga tula sa Tagalog upang ipahayag ang pagnanasa ng mga Pilipino na maging malaya noong panahon ng pananakop ng Estados Unidos sa Pilipinas (1898-1946).
TumugonBurahinNoong Marso 28, 1924, si De Jesus ay isa sa mga pangunahing manunulat sa Tagalog na nagpulong sa Instituto de Mujeres sa Tondo, Manila upang pagusapan ang pagdiriwang ng kaarawan ng makatang Tagalog na si Francisco Balagtas sa Abril 2. Ang pulong ay tinawag at pinamunuan ng manunulat na Rosa Sevilla. Napagpasyahan ng mga manunulat na magpalabas ng tradisyonal na duplo, o isinadulang debate sa tula na uso noong araw ngunit nalalaos na noong mga 1920. Pinalitan nila ang porma ng duplo at binansagan itong balagtasan para kay Balagtas.
May tatlong pares ng mga makata na sumali sa unang balagtasan na ginanap noong Abril 6, 1924 sa Instituto de Mujeres, na itinatag ni Sevilla. Naging matagumpay ang balagtasan at nakagiliwan ng mga manonood ang pares nina De Jesus at Florentino Collantes.
Sumikat ng lubusan ang balagtasan at ito ay naging karaniwang palabas sa mga pinakamalaki at pinakamahal na teatro sa Maynila hanggang noong dekada ng 1950. Pinagtapat sina De Jesus at Collantes at ginawa silang magkaribal at nagtakda ng isang tagisan ng galin noong Oktubre 18, 1925 sa Olympic Stadium. Si De Jesus ang nanalo ng tagisan na iyon at binansagan siyang Hari ng Balagtasan. Hinawakan niya ang titulo hanggang mamatay siya noong 1932.
regie late kna......sa pagsagot hahaha :D
Burahin